Troska o rodziny na Mazowszu

Duszpasterstwo powinno być prowadzone w rodzinie i przez rodzinę – napisali członkowie Rady Społecznej przy Biskupie Płockim w wydanym 15 grudnia oświadczeniu pt. „Duszpasterska i społeczna troska o rodziny na Mazowszu”.

Poniżej treść oświadczenia:

1. Realizując zalecenia 43 Synodu Diecezji Płockiej oraz wsłuchując się w żarliwą prośbę papieża Franciszka, dotyczącą obrony rodziny (adhortacja apostolska Amoris laetitia), Kościół Płocki podejmuje w nowym roku duszpasterskim doniosłą inicjatywę duszpasterską, której celem jest poprawa kondycji duchowej, moralnej i społecznej rodzin żyjących na Mazowszu. Dał temu wyraz Biskup Płocki w Liście na rozpoczęcie nowego roku liturgicznego i duszpasterskiego [2016/17]. Biskup Piotr Libera nie tylko podkreślił znaczenie małżeńskiej i rodzinnej ewangelizacji, ale wskazał wspólnoty parafialne i katolickie organizacje prorodzinne, które powinny podjąć działania przezwyciężające kryzys rodzin. W Diecezji Płockiej ogólnopolski program duszpasterski – Idźcie i głoście nowy rok tajemnic Pana realizuje się w rodzinie i poprzez rodzinę.

2. Dzieje się to w czasie, gdy w Polsce dochodzi do znaczącej zmiany w polityce prorodzinnej. Rada Społeczna pozytywnie ocenia działania wspierające rodzinę oraz apeluje do wszystkich sił politycznych i społecznych, by politykę prorodzinną wyłączyć z walki politycznej i ideologicznej. Deklarujemy gotowość do współpracy z wszystkimi, których celem jest polityka prorodzinna, powszechna, progresywna i neutralna (Księga Synodalna Gdzie jest Bóg, tam jest przyszłość. 43 Synod Diecezji Płockiej, Płock 2015, s. 146 ,nr 65).

3. Płocki model duszpasterstwa rodzin prezentuje duszpasterstwo pozytywne, gościnne, umożliwiające stopniowe pogłębianie wymagań Ewangelii. Szczególne uznanie należy się tym małżonkom i rodzicom, którzy budują Kościół domowy, po chrześcijańsku rozwiązują kryzysy rodzinne, troszczą się tak samo o wychowanie własnych dzieci, jak i znajdują czas na aktywne uczestnictwo w Parafialnych Radach Duszpasterskich, Stowarzyszeniu Rodzin Katolickich, Kościele Domowym, Ruchu Rodzin Nazaretańskich, Akcji Katolickiej, Wspólnocie Trudnych Małżeństw „Sychar”.

4. Szczególną rolę w duszpasterstwie rodzin mają do spełnienia osoby starsze, w tym dziadkowie i babcie. Jako prawdziwi nauczyciele mądrości, tradycji rodzinnych i wartości chrześcijańskich, zasługują na wdzięczność i szacunek. Zapełniając przedziały między pokoleniami, łączą dzieci i młodzież z historią własnych rodzin i parafii, Mazowsza i Polski. Doznając szacunku od dzieci i wnuków, ułatwiają młodym pokoleniom zakorzenienie się w glebie zbiorowej historii (por. Amoris laetitia, nr 193).

5. W tym kontekście ważne jest precyzyjne zdefiniowanie przyczyn współczesnego kryzysu rodziny. Identyfikując je na poziomie kulturowym, społecznym i gospodarczym, trzeba wymienić kulturę tymczasowości, konsumpcji, nastawienie egoistyczne. Nie można przeoczyć dużej liczby dzieci wychowywanych przez jednego z rodziców, a także ubóstwa w wielu rodzinach, braku mieszkań i problemów związanych z emigracją rodziców. Papież Franciszek zwraca uwagę na szczególne wyzwania związane z cierpieniem migrantów, handlem dziećmi, prostytucją, przemocą w rodzinie, szczególnie wobec kobiet, tragicznymi konsekwencjami braku ojca w rodzinie.

6. Krytycznie należy podejść do niebezpieczeństw wynikających z ideologii gender i skutków rewolucji seksualnej, zwłaszcza pornografii. W tym kontekście wysiłek edukacyjny, pedagogiczny i medyczny w obronie życia i integralnie pojętego wychowania seksualnego powinien znaleźć swoje odbicie w trosce o poradnie rodzinne przy parafiach, specjalistyczne centra pomocy rodzinie w byłych miastach powiatowych, domy samotnej matki, stworzenie ośrodka opiekuńczo-adopcyjnego w Płocku czy w działalności Centrum Psychologiczno-Pastoralnego Metanoia.

7. Członkowie Rady Społecznej zwracają uwagę na chrześcijański styl pracy w tych ośrodkach. Polega on na gotowości do współpracy z ludźmi dobrej woli, którym leży na sercu dobro rodzin, dzieci, matek i ojców, osób w podeszłym wieku. Oznacza to także współpracę z samorządami, władzami lokalnymi, Kościołami siostrzanymi. Członkowie Rady Społecznej zwracają uwagę na możliwości, jakie stworzyła Ustawa z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej. Nakłada ona na jednostki samorządu terytorialnego oraz organy administracji rządowej obowiązek wspierania rodzin przeżywających trudności. Na naczelnym miejscu wymienia się tu współpracę z Kościołami i związkami wyznaniowymi.

8. Wśród tych, którzy potrzebują wsparcia duchowego, są też osoby żyjące w związkach niesakramentalnych. Towarzyszenie duszpasterskie tym osobom, o którym mówi papież Franciszek, płocki Synod poleca realizować w 12 ośrodkach duszpasterskich [Płock, Ciechanów, Mława, Płońsk, Pułtusk, Sierpc, Przasnysz, Maków Mazowiecki, Gostynin, Rypin, Żuromin, Dobrzyń n. Drwęcą]. Członkowie Rady Społecznej wyrażają wdzięczność papieżowi Franciszkowi nie tylko za dostrzeżenie problemów chrześcijan żyjących w związkach niesakramentalnych, ale i zobowiązanie struktur kościelnych do duchowej, prawnej i psychologicznej pomocy takim osobom.

9. Członkowie Rady Społecznej żywią głębokie przekonanie, że duszpasterska troska o rodzinę w Diecezji Płockiej pozwoli odkrywać te siły, które zrodziła tajemnica Bożego Narodzenia i tajemnica Nazaretu. Niech więc Nazaret przypomina (…), czym jest rodzina, czym jest komunia miłości, jej surowe i proste piękno, jej święty i nienaruszalny charakter. Niech pozwoli zobaczyć, jak (…) niezastąpione jest wychowanie w rodzinie, niech nauczy (…), że w sferze społecznej ma ono pierwszorzędne i niezrównane znaczenie (Paweł VI, Przemówienie w Nazarecie, 5 stycznia 1964 r.).

Płock, dnia 15 grudnia 2016 r.

W imieniu Rady Społecznej przy Biskupie Płockim:

Ks. prof. dr hab. Ireneusz Mroczkowski
Przewodniczący Rady Społecznej przy Biskupie Płockim

Skip to content