Pierwsza niedziela miesiąca marca

Adoracja eucharystyczna Śladami św. Stanisława Kostki 

Tekst do wydruku w pdf tutaj.

Pieśń na wystawienie Najśw. Sakramentu: Pójdź do Jezusa

Wprowadzenie

Jeszcze do XVII w. poczet polskich świętych był bardzo skromny. Obok przybyłego z Czech św. Wojciecha oraz czczonej głównie na Śląsku św. Jadwigi, do tego czasu tylko troje Polaków było wyniesionych na ołtarze: św. Stanisław, biskup i męczennik (kanonizowany w Asyżu w 1253 r.), św. Jacek Odrowąż, dominikanin (kanonizowany w 1594 r.) oraz św. Kazimierz, królewicz (kanonizowany w 1602 r.). Nie dziwi więc fakt, jak wielkim echem odbiło się w Polsce życie, a także wydarzenia, które miały miejsce po śmierci młodego szlachcica Stanisława z Rostkowa.

Dzisiaj w liturgii czcimy właśnie św. Kazimierza, który wraz ze św. Stanisławem Kostką są pięknymi przykładami życia dla naszych młodych. Mimo upływu wieków wskazują, że są w życiu takie wartości, dla których warto oddać życie: dla prawdy, dla drugiego człowieka, dla Boga.

Bogu i Ojczyźnie – jak św. Stanisław Kostka czy św. Kazimierz – służyli także wspominani dn. 1 marca Żołnierze Wyklęci – Niezłomni, często młodzi Polacy, oddani dla sprawy. Ich ofiarę także składamy Bogu w czasie naszej modlitwy, biegnąc myślą szczególnie do tych, którzy może na naszej ziemi, na tych polach, w naszych lasach walczyli z okupantem i czekali na powrót wolnej, niepodległej Ojczyzny. Jak św. Kazimierz Królewicz i św. Stanisław Kostka, młodzi i sprawni, poświęcili swoje talenty dla Polski. Niech ci święci wspierają polską młodzież, by chętnie pracowała, studiowała i poświęcała czas dla Boga i Kościoła. Dziś w naszym Seminarium Duchownym zakończyły się rekolekcje powołaniowe. Niech Jezus natchnie serca wielu mężczyzn do wstąpienia w progi naszego płockiego Seminarium.

Śpiew: Nowa Jutrzenko (w: Ad maiora natus sum. Modlitewnik, Płock 2018, s. 96)

Modlitwa Benedykta XVI na Wielki Post

Panie Jezu Chryste, dla nas przyjąłeś los ziarna pszenicy, które pada w ziemię i obumiera by wydać plon obfity (J 12, 24). Zapraszasz nas byśmy kroczyli za Tobą tą drogą, gdy mówisz: „Ten, kto kocha swoje życie, traci je, a kto nienawidzi swego życia na tym świecie, zachowa je na życie wieczne” (J 12, 25). […] Pomóż nam [w tym Wielkim Poście] towarzyszyć Ci nie tylko szlachetnymi myślami, lecz przejść Twoją drogę sercem, nawet więcej: konkretnymi uczynkami codziennego życia. Dopomóż nam wejść na drogę krzyża całymi sobą i na zawsze pozostać na Twej drodze. Uwolnij nas od lęku przed krzyżem, ze strachu przed wyśmianiem przez innych, z obawy, że nasze życie może się nam wymknąć, jeśli nie chwycimy wszystkiego, co niesie. Pomóż nam demaskować pokusy, które obiecują życie, lecz których ułudy zostawiają w nas ostatecznie pustkę i zawód. Pomóż nam nie chcieć zawładnąć życiem, ale je dawać. Dopomóż, abyśmy towarzysząc Ci na drodze pszenicznego ziarna, znaleźli w „traceniu życia” drogę miłości, drogę, która prawdziwie daje życie, życie w obfitości (J 10, 10).

Pieśń: Witam Cię, witam, Przenajświętsze Ciało (okadzenie)

K. Dałeś im chleb z nieba.

W. Wszelką rozkosz mający w sobie.

K. Módlmy się.

Panie Boże, wierzymy i wyznajemy, że Jezus Chrystus narodzony z Dziewicy Maryi i umęczony na krzyżu jest obecny w Najświętszym Sakramencie, * spraw, abyśmy z tego Boskiego źródła czerpali laskę wiecznego zbawienia. Przez Chrystusa Pana naszego.

W. Amen. 

Pieśń: Nie rzucim, Chryste

Opracował: ks. Wojciech Kućko

Skip to content