Metoda austriackiego lekarza, prof. Josefa Rötzera umożliwia rozpoznanie okresów płodności i niepłodności w cyklu miesiączkowym. Prof. Rötzer w naukowy sposób wykazał zależność między cyklicznie występującymi, łatwymi do zaobserwowania objawami w przebiegu cyklu miesiączkowego a możliwością określenia aktualnego stanu płodności kobiety.
W metodzie Rötzera płodność kobiety rozpoznaje się na podstawie wspólnej analizy zmian powiązanych ze sobą wskaźników:
- jakości śluzu wydzielanego przez szyjkę macicy
- wysokości podstawowej temperatury ciała
- cech szyjki macicy spostrzeganych w czasie badania dokonywanego przez kobietę (dla chętnych)
Metoda Rötzera jest pierwszą na świecie metodą objawowo-termiczną. Jej pierwotną nazwę (Sympto-Thermal Method) rozszerzono później na całą grupę metod rozpoznawania płodności wykorzystujących obserwacje śluzu i pomiar podstawowej temperatury ciała.
Poszukiwania dokładnej, bazującej na rozpoznaniu objawów płodności, metody planowania poczęć wypłynęły z osobistej potrzeby prof. Rötzera i jego żony. Kiedy Josef (wówczas 25-letni student medycyny) i Margareta pobierali się tuż po II Wojnie Światowej, chcieli mieć sześcioro dzieci. Po urodzeniu się trzeciego dziecka byli już tak zmęczeni, że zaczęli zastanawiać się jak w skuteczny i etyczny sposób odroczyć w czasie poczęcie kolejnych.
Na wiosennych targach medycznych w Wiedniu w 1951. roku doktor Rötzer trafił na termometr dla kobiet wraz z instrukcją metody termicznej. Zainspirowany tym faktem zaproponował żonie pomiar podstawowej temperatury ciała zwykłym termometrem rtęciowym. Margareta Rötzer oprócz zmian temperatury, zauważyła również charakterystyczną wydzielinę śluzową poprzedzającą wzrost temperatury i powiedziała o tym mężowi. Dr Rötzer, zachęcony obserwacjami żony, przeanalizował całą dostępną w bibliotekach literaturę medyczną na ten temat w języku niemieckim, angielskim i francuskim i już na przełomie roku 1951 i 1952 określił podstawowe reguły metody objawowo- termicznej. Do pomiaru temperatury dołączył zapisy dotyczące obserwacji objawów płodności, gdyż doszedł do wniosku, że jeśli jego żona mogła sama spontanicznie zauważyć u siebie wydzielinę śluzową, to tym bardziej będą w stanie dostrzec ją kobiety, którym udzieli się odpowiedniej instrukcji.
W latach pięćdziesiątych dr Rötzer zaczął prowadzić wykłady na temat rozpoznawania płodności, stworzył specjalną poradnię dla kobiet i prowadził prace badawcze, w których korzystał z kart cykli udostępnianych mu przez pacjentki. W 1965. roku ukazał się pierwszy podręcznik doktora Rötzera, zawierający praktyczne wskazówki dla małżonków, a w 1968. publikacja medyczna na temat metody Rötzera i jej bardzo wysokiej skuteczności wiarygodnie udokumentowanej na wielu tysiącach kart cykli.
W kolejnych latach metoda stale rozwijała się. Został wydany nowy podręcznik tłumaczony na kilkanaście języków. W Wiedniu zaczął działać naukowy Instytut – Institut für NatürlicheEmpfängnis Regelung (INER), oraz podobne instytuty w wielu krajach, w tym INER-Polska.
W JAKIM CELU STOSUJE SIĘ METODĘ RÖTZERA?
Celem stosowania metody Rötzera może być zarówno samo diagnozowanie płodności, jak i wykorzystanie tej wiedzy w planowaniu rodziny. Stosowanie metody Rötzera umożliwia:
- ocenę stanu płodności i zdrowia kobiety
- świadomy wybór najlepszego czasu na poczęcie dziecka
- zwiększenie szansy powodzenia przy staraniach o powiększenie rodziny (także u par o obniżonej płodności)
- odłożenie poczęcia, nawet ze 100% pewnością
- budowanie głębokiej więzi małżeńskiej i wzrost wzajemnej atrakcyjności.
Metoda Rötzera pomaga kobietom prowadzącym obserwacje dbać o ich zdrowie. Dotyczy to wszystkich kobiet bez wyjątku, nie tylko mężatek.
Zapisy na karcie cyklu odzwierciedlają w sposób ciągły zmiany hormonalne w organizmie kobiety i dlatego mogą być cennym źródłem informacji dla kobiety, nauczyciela metody Rötzera i lekarza, który rozumie zasady rozpoznawania płodności. Obserwacje objawów płodności pomagają w diagnozowaniu zaburzeń płodności i monitorowaniu postępów leczenia. Odzwierciedlają też stan zdrowia całego organizmu i dlatego pozwalają wykryć niektóre choroby ogólnoustrojowe (np. zaburzenia pracy tarczycy). Dlatego kartę cyklu miesiączkowego można nazwać wizytówką zdrowia kobiety.
W metodzie Rötzera przy występowaniu zaburzeń płodności staramy się przywrócić organizmowi równowagę przez zmianę stylu życia i odżywiania, eliminowanie czynników szkodliwych, uzupełnianie brakujących składników diety, w tym biopierwiastków oraz leczenie przez specjalistów chorób ogólnoustrojowych powodujących zaburzenia płodności. Tylko odnalezienie i wyeliminowanie wszystkich przyczyn zaburzeń (znamy obecnie ponad 20 czynników zaburzających) daje w efekcie poprawę stanu zdrowia i prawidłową płodność.
Małżonkowie stosujący metodę Rötzera mogą świadomie wybrać najlepszy czas na poczęcie swojego dziecka. Dzięki precyzyjnemu rozpoznaniu objawów możliwe jest określenie aktualnego stanu płodności. Tylko współżycie podjęte w okresie płodności może doprowadzić do poczęcia dziecka.
Małżonkowie, którzy chcą począć dziecko, wykorzystują do współżycia czas maksymalnej płodności. Celowane współżycie skraca wyraźnie czas oczekiwania na powiększenie rodziny, także u par o obniżonej płodności. Starania o poczęcie w okresie maksymalnej płodności są dużo bardziej efektywne niż działania na chybił-trafił. Więcej na ten temat w zakładce [Planowanie poczęcia].
Jeśli małżonkowie pragną aktualnie odłożyć poczęcie, współżyją ze sobą w okresach niepłodności, a w okresie płodności okazują sobie miłość w inny sposób. Ograniczenie współżycia do okresu niepłodności bezwzględnej (około 10 końcowych dni cyklu) daje 100% pewność odłożenia poczęcia dziecka, gdyż poczęcie jest wtedy fizjologicznie niemożliwe. Potwierdza to nauka oraz funkcjonowanie metody Rötzera. Do archiwum INER, które zawiera obecnie ponad 400 tysięcy kart cykli (największa taka baza na świecie) w ciągu 50 lat nie trafiła ani jedna karta przecząca tej prawidłowości.
Stosując metodę Rötzera małżonkowie mają szansę pogłębiać wzajemne relacje.Poznając i akceptując prawa rządzące płodnością małżonkowie przestają się bać płodności i jej efektów. Zaczynają patrzeć na płodność jako na integralną cechę kochanej osoby. Sprzyja to wzajemnej miłości i akceptacji.
Gdy małżonkowie rozmawiają ze sobą na temat płodności i współżycia, uczą się prowadzić ze sobą dialog. Ponieważ otwarcie rozmawiają o sprawach najbardziej intymnych, jest im łatwiej porozumiewać się też w innych dziedzinach.
Przerwy we współżyciu, które dla osób postronnych mogą się wydać czymś trudnym, są dla małżonków stosujących metodę Rötzera okazją do wyrażania miłości w inny niż współżycie sposób, są czasem na okazywanie czułości, której tak często, zwłaszcza kobietom brakuje. Poza tym odrobina oczekiwania na spełnienie podsyca wzajemną atrakcyjność, zapobiega rutynie i znudzeniu.
Korzystanie z metody Rötzera wymaga poddania działań seksualnych rozumowi i woli i dlatego jest krokiem w stronę dojrzałości. Stosując metodę Rötzera nie da się odpowiedzialności za planowanie rodziny zrzucić na producenta środka antykoncepcyjnego, trzeba przyjąć odpowiedzialność za własny styl życia i jego skutki. Spoczywa ona zarówno na żonie, jak i na mężu. Planowanie rodziny to sprawa obojga małżonków. Najlepiej, gdy żona prowadzi obserwacje, mąż jej pomaga (np. podaje termometr, zapisuje objawy), a następnie razem interpretują kartę cyklu i podejmują wspólne decyzje. Dlatego rozpoznawania płodności powinni się uczyć oboje współmałżonkowie. Prof. Rötzer nazwał swoją metodę drogą współodpowiedzialności.
Styl życia towarzyszący stosowaniu metody Rötzera poprawia jakość relacji miedzy małżonkami, co wydatnie sprzyja trwałości ich związków. Wśród małżeństw stosujących metody rozpoznawania płodności rozpada się tylko 2-5% par, podczas gdy w krajach Europy Zachodniej i USA ilość rozwodów sięga obecnie 50%
KTO MOŻE BYĆ UŻYTKOWNIKIEM METODY RÖTZERA?
Metodę Rötzera mogą stosować wszystkie kobiety od okresu dojrzewania do menopauzy.
Metoda Rötzera ma opracowane tryby postępowania we wszystkich sytuacjach:
- w cyklach regularnych i nieregularnych
- po porodzie, w okresie karmienia piersią i w premenopauzie
- po odstawieniu pigułki hormonalnej i po wyjęciu wkładki domacicznej
- niezależnie od stanu zdrowia
- zawsze – także wtedy, gdy kobieta musi wstawać w nocy do dziecka i gdy pracuje na zmiany
JAKA JEST SKUTECZNOŚĆ METODY RÖTZERA I OD CZEGO ZALEŻY?
Metoda Rötzera może być stosowana zarówno w celu zaplanowania, jak i odłożenia poczęcia. W odniesieniu do antykoncepcji mówimy wyłącznie o skuteczności odkładania poczęcia. W przypadku metody Rötzera, jak i innych metod rozpoznawania płodności możemy mówić o skuteczności w planowaniu poczęcia i o skuteczności w odkładaniu poczęcia.
Skuteczność stosowania metody Rötzera w planowaniu poczęcia
Stosowanie metody Rötzera dzięki dokładnemu rozpoznaniu czasu płodności pozwala małżonkom świadomie wybrać najlepszy czas na powiększenie rodziny. Wykorzystując znajomość praw rządzących płodnością mogą oni wydatnie zwiększyć szansę powodzenia, gdy pragną poczęcia dziecka (współżycie w okresie maksymalnej płodności). Takie postępowanie bywa też często pomocne dla par o obniżonej płodności, które bez rozpoznania płodności mają znikome szanse na dziecko.Użytkownicy metody Rötzera nie działając na ślepo mają znacznie większe szanse powodzenia w stosunku do małżeństw nie stosujących dokładnych sposobów rozpoznawania płodności. Prawie 20% polskich małżeństw ma problemy z poczęciem dziecka, ale wśród stosujących dokładne rozpoznanie płodności tylko 5 % boryka się z takim problemem. Jest to czterokrotnie mniej niż w całym społeczeństwie.
Skuteczność stosowania metody Rötzera w planowaniu poczęcia może zostać dodatkowo zwiększona poprzez rozpoznanie i wyeliminowanie czynników zaburzających płodność małżonków i przyjęcie zdrowego stylu życia. Więcej na ten temat można dowiedzieć się w zakładkach [Cykle nieregularne] i [Planowanie poczęcia].
Małżonkowie, którzy pragną świadomie, w najlepszym momencie począć swoje dziecko, przez większość cykli odkładają poczęcie. Nawet jak chcą mieć dużą rodzinę, powinni umieć skutecznie odłożyć poczęcie np. w czasie choroby, aby starać się o dziecko dopiero, gdy będą zdrowi.
Dzięki wręcz genialnym założeniom początkowym, rzetelnym badaniom naukowym i ciągłemu rozwojowi metoda ma bardzo wysoką, doskonale udokumentowaną skuteczność w odkładaniu poczęcia (miarą skuteczności jest Indeks Pearla odzwierciedlający liczbę nieplanowanych poczęć przypadających na 100 par stosujących daną metodę w ciągu roku; im niższy wskaźnik PI, tym metoda ma większą skuteczność):
– Indeks Pearla od 0,1 do 0,9, zależnie od zastosowanej reguły, dla współżycia w okresie niepłodności przedowulacyjnej (z antykoncepcji tylko implanty hormonalne mają podobną skuteczność).
– Indeks Pearla równy zero dla współżycia w czasie niepłodności poowulacyjnej, bezwzględnej. PI=0 oznacza, że spośród wszystkich par stosujących tę metodę przez 50 lat jej funkcjonowania żadnej z nich nie zdarzyło się poczęcie wynikające ze współżycia w tym okresie. Takiej, 100% skuteczności nie ma żadna metoda antykoncepcyjna.
Pewnie niektórzy w tym miejscu zadają sobie pytanie, czy taka skuteczność jest możliwa u wszystkich stosujących metodę Rötzera? Na kongresie IFFLP w 1983r. w Hongkongu dr A.K. Ghosch przedstawiła wyniki badania skuteczności metody Rötzera w Indiach. W latach 1978-1980 obserwowała ona 525 par ze slumsów, po 4 miesięcznym okresie nauki metody objawowo-termicznej (część uczestników tzw. Programu Kalkuckiego Matki Teresy). Ludzie ci stosowali metodę Rötzera, której metodyka nauczania została przystosowana do kształcenia analfabetów. Warunkiem rozpoczęcia nauki była umiejętność liczenia do dziesięciu, niezbędna aby użytkowniczka mogła odczytać wskazania termometru. Kobiety miały wysoką motywację, gdyż był to okres przymusowej sterylizacji wprowadzonej przez Indirę Gandhi. Objęte badaniem pary podejmowały współżycie tylko w okresie niepłodności poowulacyjnej (10-14 końcowych dni cyklu). Jak stwierdza raport: ilość poczęć wyniosła 0 !!! Grupa kontrolna nie stosująca żadnych metod planowania rodziny miała 31,6% ciąż. Skoro ludzie ze slumsów potrafili ze 100% skutecznością stosować metodę Rötzera, to chyba każdy może to zrobić, jeżeli tylko zechce się jej dobrze nauczyć, a potem prawidłowo stosować.
Skuteczność stosowania metody Rötzera w odkładaniu poczęcia, tak jak każdej metody rozpoznawania płodności zależy od:
– Jakości metody. Metoda Rötzera jest wyjątkowo dokładna, pozwala w bardzo precyzyjny sposób określić aktualny stan płodności i odłożyć poczęcie dziecka nawet ze 100% pewnością.
– Dobrego nauczenia się metody. Warto szkolić się u kompetentnego nauczyciela, najlepiej na kursie dla użytkowników.
– Dokładności stosowania metody. Należy ściśle trzymać się reguł metody. Ulepszanie,upraszczanie daje nową, autorską metodę i autorskie wyniki, które mogą się zamanifestować powiększeniem rodziny w nieoczekiwanym momencie.
JAK I GDZIE MOŻNA NAUCZYĆ SIĘ METODY RÖTZERA?
Przekazywaniem wiedzy z zakresu metody Rötzera zajmuje się powołany przez prof. Rötzera Instytut INER.
INER-Polska
– organizuje kursy oraz prelekcje
Organizowane przez INER kursy prowadzą dyplomowani nauczyciele metody, którzy stale aktualizują swoją wiedzę na szkoleniach i Zjazdach INER. W Polsce są oni zrzeszeni w Instytucie Naturalnego Planowania Rodziny według metody prof. J. Rötzera (INER-Polska). Instytut jest jedynym ośrodkiem na terenie Polski posiadającym pełnomocnictwo prof. J. Rötzera do propagowania jego metody. Nauczyciele INER kształcą przyszłych użytkowników metody w czasie kursów stacjonarnych (6-9 godzin nauki) lub szkoleń prowadzonych przez Internet za pomocą komunikatora Skype i tablicy do wspólnego rysowania on-line. W zakładce Kursy można znaleźć szkolenie odbywające się w dogodnym miejscu i terminie.
INER-Polska
– wydaje i rozprowadza publikacje dotyczące metody
-
- Sztuka Planowania Rodziny prof. Josef Rötzer, wyd. Vocatio 2005 – aktualna wersja podręcznika dla użytkowników metody
- Naturalne planowanie rodziny Elżbieta Wójcik, wyd. INER 2011 – pełny przekaz metody w formie broszurowej
- Ja i mój cykl; od okresu pokwitania do lat przejściowych prof. Josef Rötzer, Elisabeth Rötzer, wyd. INER 2007 – analiza różnych zagadnień związanych z płodnością, ilustrowanych licznymi kartami cykli z archiwum INER
- Zeszyty Naukowe INER
- Wskazówki dla młodych matek oraz Macierzyństwo – powrót płodności i szczegółowy opis postępowania po porodzie
- Pomoce do nauki i stosowania metody (także szklane termometry owulacyjne z galinstanem)
Wszystkie publikacje można nabyć w Instytucie INER: www.iner.pl
Czytając publikacje można zyskać lub poszerzyć wiedzę z metody Rötzera. Jednak biegłość w interpretacji kart cykli najlepiej zdobyć uczestnicząc w kursie będącym praktycznym treningiem. Uczestnicy kursów w czasie nauki interpretują pod okiem nauczyciela kilkadziesiąt autentycznych kart cykli. Dzięki temu nie muszą uczyć się na własnych błędach, ale korzystając z doświadczeń innych, mogą nauczyć się interpretować własne karty z dużą wprawą. Trening czyni mistrza.
Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) zaleca upowszechnienie metod rozpoznawania płodności (WHO, Fertility awareness methods, Kopenhaga 1987 ). Jako ich zalety wymienia efektywność zarówno w planowaniu, jak i nie planowaniu poczęć, brak skutków ubocznych, wzrost samoświadomości oraz wiedzy i zaufania do siebie, większe zaangażowanie mężczyzny w planowanie rodziny, pogłębianie się więzi małżeńskiej, brak nakładów finansowych. Powyższe określenia bardzo adekwatnie opisują efekty stosowania metody Rötzera, która jest najbardziej dokładną metodą rozpoznawania płodności i planowania rodziny.
Tekst zaczerpnięty z http://iner.pl/